مستربچ ضد شعله با مکانیسم های متنوع متناسب با ساختار شیمیایی می توانند منجر به خود خاموش شوندگی و کند سوزی پلیمرها شوند و تولید کنندگان با استفاده از مستربچ های ضد حریق می توانند خواص ضد شعله بودن محصولات خود را افزایش دهند. مستربچ افزودنی ضد شعله زاگرس پلیمر   به هیچ عنوان بر روی محصول نهایی تاثیر منفی ندارد و برای محصولاتی مناسب است که نیاز به مقاومت لازم در برابر یو وی و اشتعال دارند. 

مستربچ با به روزترین تکنولوژی تولید می شوند و بر اساس فرمولاسیون هالوژنه و هالوژن فری تولید می شوند. برای ارزیابی ضد شعله بودن آزمون ها و استاندارد های زیادی انجام شده است که هر کدام ویژگی های خاصی را ارزیابی می کنند. استاندارد Needdle test آزمایش سوزنی را انجام می دهد. استاندارد UL94 نتایج مختلفی v0- v1- v2 را در پی دارد و در بخش های مختلفی تقسیم بندی شده است. استاندارد Glow wire میزان پایداری حرارتی سیم های پلاستیکی یا پلیمری را در برابر سیم حامل جریان دمای بالا را تست می کند. مستربچ های تاخیر انداز شعله در شرایط کاملاً کنترل شده بر پایه ترکیبات ضد شعله تولید می شوند. مستربچ های ضد شعله بر پایه های پلی پروپیلن، پلی اتیلن، پلی آمید تولید می شوند. 

تولید مستربچ‌های ضدحریق به وسیله افزودن ترکیبات ضدحریق به پلیمرها انجام می‌شود. این ترکیبات می‌توانند شامل مواد شیمیایی مختلفی مانند هیدروکربن‌های برهم‌کننده شعله، فسفور، بروم، نیتروژن و فلور باشند. ترکیبات ضدحریق متناسب با خواص و نیازهای محصول نهایی، انتخاب می‌شوند و به پلیمرها اضافه می گردند.

استفاده از مستربچ‌های ضدحریق در محصولات پلاستیکی دارای مزایا و محدودیت‌های خاصی است. برخی از مزایا شامل کاهش خطرات حریق، کنترل گسترش شعله، کاهش گرمای انتقالی، افزایش مقاومت در برابر حرارت و افزایش استحکام ساختاری محصولات می‌باشد. با این حال، گاهی ممکن است مستربچ‌های ضدحریق باعث تغییراتی در خواص مکانیکی و ظاهری محصول نهایی شوند و هزینه تولید را افزایش دهند.